"Cheppetta heeft me geleerd dat ik het kan"
Kris Van Loo
04/04/2020 18:40
20/03/2023 00:27
13 min
Paardenfotograaf.be

"Cheppetta heeft me geleerd dat ik het kan"

Ook Haverklap wil je in je zee van tijd een boei aanreiken met interviews en reportages die je wellicht kunnen boeien. De volgende dagen bieden we je met regelmaat leesvoer aan via galop.be.


Recent raakte de transfer bekend van de 12-jarige Cheppetta naar Kevin Staut. Enkele maanden terug sprak Haverklap met Celine Schoonbroodt-De Azevedo, over hoe Cheppetta haar leven een andere wending gaf.

Celine Schoonbroodt: "Cheppetta heeft me geleerd dat ik het kan, terwijl ik daar zelf altijd aan twijfelde"

Hoe een paard een leven een andere wending kan geven. Celine Schoonbroodt (34) is al 18 jaar samen met Luiz Felipe de Azevedo. Haar lesgever werd haar grote liefde. Ze werd mama op haar 20e en ontfermde zich hoofdzakelijk over de logistiek en administratie van hun Ecurie Fape in de buurt van Luik. De jaren die volgden zag Celine zich als amateurruiter. Tot twee jaar geleden door een samenloop van omstandigheden Cheppetta in haar leven kwam. En precies één jaar geleden sprong Celine, en ook Cheppetta, haar eerste wereldbeker, in Madrid, en kwam ze buiten met één strafpuntje. Hetzelfde resultaat zette ze neer in haar volgende WB, in Mechelen, waarmee ze beste Belg werd. Vorige week werd ze derde in de WB van Helsinki. België is een topcombinatie rijker.

Kris Van Loo

Word jij straks opnieuw beste Belg in Mechelen?

Laten we dat hopen! Al moet ik eerst hopen dat ik in Mechelen mag starten. De startplaatsen in de wereldbekers blijven beperkt. België heeft er vier, waarvan er twee sowieso gereserveerd zijn voor Niels Bruynseels en Pieter Devos vanwege hun ranking. Vier plaatsen is weinig als je ziet met hoeveel er, terecht, in aanmerking komen voor de wereldbekers. Na mijn derde plaats in Helsinki, heb ik aan de bondscoach gevraagd om rekening te houden met mij. Ik mag nu alsnog naar Stuttgart, maar moet zelf een duit in het zakje doen. Ik hoef geen tafel mee te nemen (grijnst). Hetzelfde geldt voor Madrid en La Coruna. Daar zijn we ook tot een compromis te komen. Ik begrijp dat het een moeilijke evenwichtsoefening is, maar als je heel veel ruiters slechts heel weinig kansen kan geven, wordt het moeilijk om de finale te halen.

Jij investeert nu om voor 31 december je finaleplaats veilig te stellen?

Dat zou geweldig zijn. Ik ga ervan uit dat ik ook in Mechelen mag starten. Dan zou ik zes manches gesprongen hebben. Dat lijkt veel, maar een balkje is zo gevallen en vaak betekent één balk dat je geen wereldbekerpunten pakt. Het is een strenge competitie. Als alles loopt zoals verwacht, zoals in Helsinki, volstaan zes manches om je te kwalificeren. Maar het zal niet altijd aflopen zoals in Helsinki.

Remember Oslo, de week voor Helsinki. Wat was dat?

Ik was dankbaar met de selectie voor Oslo en Helsinki. Oslo was de eerste wedstrijd van Cheppetta na een herstelperiode. Ze is net voor het BK geveld door een bacteriële infectie. We hebben in Zangersheide nog de eerste manche van het BK gereden, al was dat geen goed idee. Ze kreeg nadien voldoende tijd om te herstellen en stond één maand stil. Ik weet dat ze competitieritme nodig heeft. Voor Oslo sprongen we een kleine indoor, al was dat onvoldoende om er helemaal te staan in de wereldbeker. Oslo was een risico. Daar was ik me heel goed van bewust. We moesten ergens beginnen. Ik ervoer in Oslo dat Cheppetta elke dag beter sprong. Ze vond haar kracht terug. Alleen had ik er voor de wereldbeker nog geen honderd procent vertrouwen in en dat heeft zij gevoeld. We kregen twee fouten door mijn onzekerheid. Het voornaamste was dat Cheppetta er terug stond en in Helsinki heb ik alles op de wereldbeker gezet. Een inloopproef, geen GP en dan de WB.

Hoe zeker was je? Je begon alleszins onzeker?

Normaal voel ik wanneer ze helemaal klaar is en er zin in heeft. In Helsinki verliep het in de paddock niet zoals anders. Er was dus nog twijfel en dat zag je hoe ik naar de eerste hindernis reed. Toen we die overleefden, met een beetje geluk, waren we vertrokken en geloofde ik er weer in. Ik wist exact hoe ik zou rijden en Cheppetta heeft er even exact op geanticipeerd. Het wederzijds vertrouwen, dat er niet in Oslo was, was er wel in Helsinki.

Was je derde plaats het hoogst haalbare?

Tweede was mogelijk geweest, het scheelde amper 20/100sec van Sergio Moya (Jet Run) de tijd van winnaar Robert Whitaker (Catwalk IV) was onbereikbaar. We waren met negen in barrage, ik was derde en je weet dat de beste combinaties nog moeten komen. De muur was de joker, daar werden in de basisomloop al veel fouten gemaakt. Tot daar kon het niet beter, maar ik keek extra uit voor de muur en nadien heb ik een galoppas te veel gemaakt, omdat het niet anders uitkwam. Dat scheelt een dikke seconde. En wat ook scheelt is de ervaring. Whitaker heeft dat, net als zijn paard, dat al 16 jaar is. Wat je evenmin mag vergeten is dat ik in Helsinki was om wereldbekerpunten te pakken en daar houd je rekening mee in de barrage.

Ik ben heel competitief, al was ik vooral tevreden met die derde plaats, Helsinki was mijn eerste foutloze wereldbeker!

En ervaring maakt het verschil?

Absoluut. Ik heb, denk ik, geen tien wereldbekers gesprongen en dan rij je tegen ruiters die een veelvoud op hun teller hebben staan. Steve Guerdat sprak me aan na de barrage. Super zei hij, maar daar en daar had je dat en dat kunnen doen. Hij ziet dat onmiddellijk en ik zeg achteraf; a ja, inderdaad, helemaal juist. Guerdat hoeft daar zelfs niet over na te denken. Wat ik in een barrage zou omschrijven als een risico, is voor hem een automatisme.

Spring jij in april in Las Vegas?

Dat is mijn droom. De wereldbekerfinale is een doel op zich, want dat betekent toch dat je bij de beste 18 van Europa bent? Dat is op zich al een verdienste. Het zou ook iets zeggen over Cheppetta. Ik heb maar één paardje voor de wereldbekers. Als zij er in slaagt om zich te kwalificeren, is dat al een overwinning. Nu, Las Vegas is over een half jaar, wie weet wat er ondertussen allemaal gebeurt.

Is Cheppetta te koop?

Het is niet dat ze in de etalage staat. Cheppetta is van een Franse eigenaar. Geen handelaar, een zakenman en in die context overweegt hij ook elke aanbod. Cheppetta zal 12 zijn in het Olympisch jaar, in de vorm van haar leven. Ze heeft nog niet veel wedstrijden gelopen, 2020 wordt haar beste jaar.

Is het moeilijk om te leven met het besef dat ze morgen kan vertrekken?

Ik ben dat gewoon sinds ik leerde paardrijden. Cheppetta is het paard dat hier het langst op stal is. Dankzij haar eigenaar. Als ze van mij was, was ze wellicht al verkocht. We hebben 40 paarden op stal en leven van de handel. Mijn man en ik zijn van nul begonnen en elk paard wordt verkocht. Ik heb gelukkig nu enkele mensen rond mij die willen investeren in de sport, wat me toelaat om de paarden langer aan te houden. Dat is al een stap in de goed richting, al ben ik er me van bewust dat op elk paard vroeg of laat een prijs staat. En als Cheppetta verkocht wordt, weet ik dat er anderen gaan komen. Dat stelt me gerust.

McLain Ward, Laura Kraut, Ashlee Bond, ze komen allemaal shoppen bij jou?

Calisto Blue van Daniel Deusser komt ook van bij ons. Wij ontdekten hem en verkochten hem als zesjarige. En ik krijg met regelmaat video’s van tevreden klanten zoals Kraut en Bond. Dat geeft ook veel voldoening.

Onze nieuwe lichting topruiters is van jouw generatie. Je zat samen met Pieter Devos in het ponyteam. Welke trein heb jij gemist?

Geloof me, de grote sport is mijn grote droom. Al is er ook de realiteit en zoals ik eerder aanhaalde, worden alle paarden verkocht. Al zie ik ook wel dat er een groot verschil is in vergelijking met vier, vijf jaar geleden. Het niveau van onze stal is vandaag veel hoger. Omdat ze zien wat ik bijvoorbeeld met Cheppetta heb gepresteerd. Je hebt altijd dat ene paard nodig dat je niveau optrekt.

Je werd bekend bij de pony’s en bleef anoniem bij de junioren en young riders?

Mijn ouders hebben niets met paarden. Ik ben toevallige op m’n twaalfde naar de ponyclub gegaan. Daar is het allemaal begonnen, met één groepslesje per week. Ik kreeg de smaak te pakken en spendeerde al mijn vrije tijd in de ponyclub. Mijn vader kocht nadien goede pony’s waarmee ik geselecteerd werd voor het nationale team, samen met onder andere Pieter Devos en Judy Ann Melchior. Ik was 15 en kreeg les van Luiz Felipe de Azevedo. We werden verliefd en zijn inmiddels al 18 jaar een koppel. Toen ik overstapte naar de paarden, had ik enkele gewone paardjes die zeker niet in aanmerking kwamen voor het Belgisch team. Zo verdween ik van de radar. Luiz reed wel op hoog niveau en vaak vergezelde ik hem naar die grote wedstrijden met paarden voor de 1* en 2* competitie. Op m’n 18e zijn we samen begonnen waar we nu zijn: Ecurie Fape.

Wou jij op je 18e topsportamazone worden?

Ik won veel bij de pony’s, als 16 jarige dacht ik daar aan, ja. Twee jaar later, mijn toenmalige paarden haalden zeker dat niveau niet, besefte ik snel dat topsport niet evident was. Ik ben dus vooral mijn man gevolgd. Ik was verliefd op mijn man en op de paarden. Ik vond mezelf op de leeftijd van 18 niet goed genoeg als professionele amazone en ging verder studeren. Ik zag me eerder als amateur ruiter. Een diploma hoger onderwijs heb ik niet behaald. Onze zoon Luiz Felipe Neto de Azevedo is 14 jaar, ik was 20 toen hij geboren werd en hield me vooral bezig met de administratie van onze stal. En moeder worden doet iets met een mens. Ik kreeg plots bang op een paard, ik zag te veel risico’s. Na zijn geboorte heeft het bijna een jaar geduurd voor ik terug comfortabel op een paard zat. Vandaag ben ik blij met het parcours dat we hebben afgelegd, vooral als je weet dat we met niks begonnen zijn. Het is pas sinds zes jaar dat we mogen spreken van een professionele structuur. Dan spreek ik over de infrastructuur, de kwaliteit van de paarden, het team medewerkers. Vandaag staan we er. Onze zoon wordt geselecteerd voor het Belgisch scholierenteam, mijn man maakt deel uit van het Braziliaanse team en sprong onder andere de finale van de landencompetitie in Barcelona. Hij maakt kans om naar de Olympische Spelen van Tokio te gaan. Het zegt iets over de kwaliteit van onze stal.

Had je dat tien jaar geleden verwacht of gehoopt?

Geen van beiden. Ik herinner me dat ik toen tijdens Jumping Luik handtekeningen verzamelde van grote ruiters zoals John Whitaker.

Cheppetta sprong drie jaar geleden met Martin Fuchs de youngsters in Aken. Hoe is zij bij u gekomen?

Wij hebben Cheppetta gekocht bij Martin Fuchs voor een Amerikaanse klant. En eerlijk, niet als 1.60m GP paard. Cheppetta was voor een Amerikaanse amateur. Zij was een leerling van mijn echtgenoot. Zo is de deal tot stand gekomen. Cheppetta verhuisde naar Amerika, maar een half jaar later kreeg die cliënte kanker, waardoor Cheppetta, toen 8 jaar, niet langer bereden werd. De diagnose werd gesteld in februari en in september vroeg ze mijn man om Cheppetta te verkopen. Zo is Cheppetta teruggekeerd. Mijn man heeft er twee kleine wedstrijden mee gereden en stelde vervolgens voor dat ik haar zou rijden.

Wat was uw eerste indruk?

Mijn man is sinds mijn 15e mijn lesgever en heeft een goed oog voor paarden en voor mij (glimlacht). Hij weet als geen ander welk paard mij ligt. Cheppetta dus! Hij waarschuwde me dat het niet van een leien dakje zou lopen. En hij had gelijk, ik kan niet spreken van een coup de foudre. Maar ik geloofde meer in mijn man dan in Cheppetta en nam de handschoen op. Exact twee jaar geleden sprong mij man de wereldbeker in Madrid en reisde ik mee met Cheppetta voor de tweesterren. Dat was onze eerste wedstrijd. Vorig jaar verliep met ups-and-downs. Het is een lange zoektocht geweest. Je mag evenmin vergeten dat Cheppetta als achtjarige niks noemenswaardig gepresteerd heeft. Ze stond door omstandigheden een half jaar stil en daarvoor sprong ze sporadisch amateurproeven.

Heb jij ooit getwijfeld aan de goede afloop?

Getwijfeld niet, daarvoor herkende ik haar kwaliteit en op het einde van elke les was er wel iets positiefs om te onthouden (glimlacht). Het hielp dat we enkele weken in Vilamoura verbleven. Dat doen we elk jaar en daar was ik helemaal gefocust op haar. Daar is de click gekomen. Mijn man kon vorig jaar naar de wereldbeker van Madrid, maar zijn paarden waren er niet klaar voor. Hij stelde voor dat ik in zijn plaats zou gaan. Excuseer? Hij meende het nog ook. Ik reed er mijn eerste wereldbeker en kwam buiten met slechts één puntje tijd. De volgende wereldbeker was Mechelen, ook één puntje tijd en beste Belg. In Bordeaux werden we zesde. Eigenlijk is het uitzonderlijk hoe regelmatig ze is. In De Global Champions Tour van Parijs werden we zelfs tweede. Daar kon ik rijden omdat de organisator van Parijs de eigenaar is van Cheppetta. Mijn eerste GCT, mijn eerste WB, ik dank het allemaal aan Cheppetta. Ik denk dat zij iedereen verrast heeft, Martin Fuchs en Steve Guerdat inbegrepen, want hij is ze samen met Martin gaan proberen. Niemand zag er een superster in. Wat ook een groot verschil maakt, is de rangorde van een paard. Bij mij is Cheppetta de nummer 1 van de stal. Als ze ergens pakweg vierde of vijfde in de rangorde is, krijgt ze minder aandacht en minder kansen. Ik ben er echt van overtuigd dat mijn paarden vechten voor mij. Ik kan voorbeelden aanhalen waarbij ik Cheppetta het niet kwalijk zou genomen hebben, als ze zou gestopt zijn voor een hindernis. Omdat ik, zeker in onze eerste vijfsterren wedstrijden, al eens verkeerd naar een obstakel reed. En toch sprong ze, deed zij die inspanning en gaf ze aan dat ze het wel zou redden. Een mooier gebaar kan je niet krijgen van een paard. Dat is vertrouwen. Ik breng ook veel tijd door met mijn paarden. En niet enkel om ze te rijden.

Voor haar komst was jij een nobele onbekende?

Voor Cheppetta was ik die onbekende amazone van dertien in een dozijn. Terwijl niemand ziet hoeveel werk er aan voorafgaat. Want hoe goed je paard ook is, je rijdt niet zomaar je eerste wereldbeker foutloos rond.

Wat heeft Cheppetta je bijgebracht?

Ze heeft mijn leven veranderd. Dankzij haar heb ik kunnen bewijzen dat ik het hoogste niveau aankan. Zij heeft me geleerd dat ik het kan, terwijl ik daar altijd aan twijfelde. Mijn man geloofde ook altijd in mij, hij heeft me moeten pushen, want ik was niet zeker van mezelf. Ik voel mijn hart nog kloppen als ik denk aan mijn eerste WB parcoursverkenning, vorig jaar in Madrid. Er hangt daar een groot gordijn aan de ingang. Ik voel het kippenvelmoment nog van dat gordijn dat opengaat en ik de piste inrijd. Dat stadium ben ik gelukkig voorbij. Met Stuttgart, Madrid, La Coruna, Parijs en hopelijk Mechelen, wacht er me een mooie kalender. Ik hoop voldoende wereldbekerpunten te kunnen sprokkelen, maar nog belangrijker is mijn hoop dat Cheppetta nog een tijdje blijft. Ook al kan en zal ik begrijpen als ze morgen vertrekt.


DIT ARTIKEL VERSCHEEN IN HAVERKLAP OP 7 NOVEMBER 2019.
MEER PAARDENNIEUWS ZOALS DIT LEZEN? KLIK DAN HIER OM JE TE ABONNEREN OP HAVERKLAP.


In beeld

Stephex Horse Trucks

Komende evenementen

CSI2* Gorla Minore 26/03 - 31/03

CSI5*/CSI2* Wellington 26/03 - 31/03

CSI3* Arezzo 26/03 - 31/03

CSI2* Azelhof 27/03 - 31/03

CSI2* Le Mans 28/03 - 31/03

CSI3*/CSI2* St Tropez - Gassin 28/03 - 31/03

Voorbije evenementen

CSI4* Vejer de la Frontera 19/03 - 24/03

CSI4*/CSI2* Wellington 19/03 - 24/03

CSI3* Oliva 19/03 - 24/03

CSI2* Samorin 20/03 - 24/03

CSI2* Azelhof 20/03 - 24/03

CSI2* Myakka City 20/03 - 24/03

CSI2* Riesenbeck 20/03 - 24/03

CSIO5* LLN Ocala 21/03 - 24/03

CSI3*/CSI2* St Tropez - Gassin 21/03 - 24/03

CSI3* Busto Arsizio 21/03 - 24/03

Laatste Haverklap