Anticlimax voor de Belgen in de individuele finale. Zo goed ze startten in de kwalificatie zo onverklaarbaar verliep de finale. Jérôme Guery en Quel Homme de Hus waren op weg naar een barrageplaats, tot Jérôme besefte dat hij in tijdnood kwam. Een tijdfout zat er aan te komen, Guery anticipeerde met een versnelling en verraste Quel Homme de Hus voor de laatste hindernis. Met een weigering als gevolg. Ze kwamen buiten met 7 strafpunten. Delux van T&L heeft al alle hindernissen over gans de wereld gezien, maar toch had hij het niet begrepen op hindernis 4. Niemand ging er in de fout, Delux wilde er zelfs niet naartoe, tot tweemaal toe niet. Niels Bruynseels was kansloos. Onbegrijpelijk en onverklaarbaar. Gregory Wathelet (Nevados S) was ons laatste ijzer in het vuur. Hij startte goed, maar kreeg een achterbeenfout op de stijlsprong na het water. Hij werd er nog negende mee. Geen Belgen dus in de barrage, waarvoor slechts zes combinaties zich plaatsten: het integrale Zweedse team, een Brit (Ben Maher), een Nederlander (Maikel van der Vleuten) en een Japanner (Daisuke Fukushima). Ze bleven allemaal opnieuw foutloos. Fukushima beet de spits af met Chanyon (Chacco Blue) en zou zesde worden. Zijn tijd werd meteen verbeterd door Malin Baryard (Indiana, Kashmir vh Schuttershof), die vijfde werd. Na haar kwam Peder Fredricson (All In, Kashmir vh Schuttershof) die de leiding nam. Hij werd net als in Rio de Janeiro vice kampioen. Tweemaal zilver na elkaar, want de snelste barrage werd neergezet door topfavoriet Ben Maher (Explosion, Chacco Blue). Hij werd vice Europees kampioen in Rotterdam en is de nieuwe Olympisch kampioen. Maikel van der Vleuten en Beauville Z (Bustique) kwam als laatste aan bod en sprongen naar brons.
