Hoe zot kan je zijn?
Hoe zot kan je zijn?
‘Is dat werkelijk de titel van het interview’, vraagt Frans Lens zich verbazend af? Natuurlijk, al is dat met een positieve insteeek. In de betekenis van ‘zot zijn van en voor iets’. In het geval van Frans Lens betekent zot zijn uniek zijn. Uniek omdat zijn insteek zeldzaam is in België. Hoeveel eigenaars heeft het Belgisch paardenland die houden van de sport en zo zot zijn van de sport dat ze hun paarden niet verkopen? ‘Als je het zo bekijkt’, Frans Lens haalt opgelucht adem: ‘ik houd inderdaad van de sport en heb niet de behoefte om de rijkste van het kerkhof te zijn’. Bijgevolg kan de stal Philippaerts rekenen op enkele paarden zoals Bisquet Balou en Forever Darco van Frans Lens waarvan de tweeling zeker is dat ze niet verkocht worden.
lees het inerview met Frans Lens in Haverklap
En verder:
Peter Postelmans: ‘Jumping Lummen blijft bestaan’
‘Het was alweer een koude en natte dag. Voor een vegelijkbare periode moeten we al teruggaan naar april 1985, 31 jaar geleden dus.’ Zo begint Frank Deboosere op dinsdagavond 27 mei zijn weerpraatje na het journaal. Peter Postelmans voelde toen de bui al hangen, de 24e editie van CSIO Lummen zou in het water vallen. Een etmaal later viel het verdict. Een delegatie van de internationale ruitersprotfederatie (FEI) kwam het terrrein inspecteren en lastte de landenprijs en vijfsterren CSIO af. Een beslissing waar finaal iedereen zich mee kon verzoenen. De kleinere reeksen mochten wel doorgaan en dat hield Jumping Lummen boven water.
Albert Peffer: ‘Think Twice was altijd de underdog, maar zeker even goed als Jonsaunier’
‘Als Thierry Goffinet de barrage foutloos doorkomt, is hij niet te kloppen.’ Dat zei Ruben Lamers voordat de beslissende herkansing van het BK van start ging. Met vier maakten ze kans op drie medailles. Goffinet, als eerste in de baan, kwam effectief foutloos rond. ‘Het kan niet sneller’, zei Ludo Philippaerts meteen. De tijd was inderdaad ook niet te halen. Wilm Vermeir en Viktor Daem probeerden het, maar maakten een fout en bleken trager. Nederlander Ruben Lamers zou het als allerlaatste tactisch gaan spelen, maar zijn plannetje lukte niet.
Dat en nog veel meer, onder meer een interview met Emanuele Gaudiano, lees je allemaal in Haverklap