Patrik Spits wint met gescheurde ribben

Eertse en tweede, een meer dan behoorlijke gemiddelde voor Patrik Spits aan de Schelde. Al is dat niet strafste, het sterkste is dat hij die resultaten neerzette met enkele gescheurde en gekneusde ribben.

‘Ik keek echt uit naar deze jumping’, begint Spits: ‘de paarden waren in vorm en ik had er zin in. Ik wou scoren in Antwerpen. Maar gisteren viel ik in de paddock van mijn paard. De diagnose: twee gescheurde en twee gekneusde ribben. Je kan dat niet behandelen hé. Maar ik ben hier nu, wat kon ik doen? Rijden! Al sterf ik onderweg van de pijn. Geloof me, ik moet echt op mijn tanden bijten. Ik bekijk het positief, ik ervaar dat ik nog scherper in de piste kom, want ik besef dat er werkelijk niks mag misgaan. Elke onverwachte beweging is dodelijk. Ik heb nog nooit zo geconcentreerd gereden’, glimlacht Patrik, want lachen doet pijn: ‘je bent bang om weer te vallen.’ Zijn concentratie, focus en scherpte werden beloond. ‘Ik heb ook goede paarden, dat scheelt. Ik had me voorgenomen om het te proberen, maar als er een balk zou vallen, zou ik onmiddellijk stoppen. Maar er viel geen balk, alles verliep vlotjes. Ik won de eerste proef en dat gaf me vleugels. In de tweede proef werd ik tweede, op adrenaline. Als ik van mijn paard stap, zak ik ineen. In de piste voel ik er niks van.’ Morgen is het rustdag voor Spits, om zaterdag met volle moed de GP te springen. ‘Dat is althans het plan. Laten we nog even afwachten hoe de pijn evolueert’, besluit een strijdvaardige vechter.’