Gaby De Schuyter beleefde deze zomer een onvergetelijke ervaring. Zij vergezelde het menteam Coppieters (menner: Herman Coppieters, groom: Patrick Van Puyenbroeck en begeleider: Claudine), tijdens de vredesrit van Bastogne naar Ieper, een tocht van meer dan 300 kilometer. Hierna brengt Gaby een relaas van haar belevenissen.
EEN IMPRESSIE VAN DE VREDESTOCHT BASTOGNE-IEPER 2004.
Gezien door de bril van een niet Oosthoekmenner, als deelnemer/passagier.
Vanaf het vertrek in Bastogne, op zondag 4 juli 2004 tot de aankomst op de markt in Ieper, op zaterdag 10 juli 2004.
Voor een groot aantal deelnemers was er verzamelen geblazen op zondag in de plaatselijke manège l´Ecurie de Californie (what´s in a name) om op maandag tijdig te kunnen verzamelen voor de ´vin d´honneur´ aangeboden door de burgemeester op de markt in Bastogne ? burgemeester en vin d´honneur waar wij nu nog op wachten! Maar niet getreurd, ook zonder protocol is er een start en dat hebben wij dan ook met zijn allen gedaan. 29 koetsen en een groep van 7 ruiters/amazones te paard gingen van start, allen met maar één doel voor ogen: de eindstreep in Ieper halen, een niet onaardige klus waar zeer velen sterk aan twijfelden of zij deze uitdaging wel tot een goed einde zouden brengen.
Mijn eerste indruk was dat er een grote verscheidenheid van aanspanningen en paarden aanwezig was: van enkelspan, dubbelspannen, tandems en vierspannen met kleine en grote pony´s, kleine en grote paarden en zelfs een span trekpaarden. Ik bewonderde tevens de moed van de groep van 7 jongeren die deze uitdaging aanging onder het zadel!
Dag 1 maandag 5 juli 2004:
Van Bastogne naar eerste stop in St.Hubert na 32 km tot aankomst in Rochefort met in totaal 56 km ? prachtige natuur tijdens deze eerste rit ? veel op en neer ? maar iedereen was toch rond 16.30 uur op post ? het was zo´n beetje een inloopdag, nog wat wennen en kennismaken ? qua ontvangst op de gîte-boerderij konden wij het ons niet beter voorstellen ? zeer joviale mensen, de pot schafte: spaghetti met zeer lekkere spaghettisaus!
Dag 2 dinsdag 6 juli 2004:
Opvallend: iedereen oh zo vroeg uit de veren ! Vanaf 5.30 uur al één al beweging op het erf ? vanaf 7.30 uur zetten de eerste spannen zich al in beweging! Van Rochefort via de controlepost in Foy-notre-Dame naar onze 2e gîte-boerderij in Sommière ? het beloofde een prachtige, zonnige dag te worden met een doortocht door de toeristische stad Dinant wat zeer gesmaakt werd door de toeristen ? het was natuurlijk weer een zware rit met veel op en neer ? we zaten nog altijd in hartje Ardennen natuurlijk. De rit was ongeveer 45 km lang.
Iedereen opnieuw tijdig aangekomen ? de gastvrouw in dit verblijf was iets strenger ? de binnenkoer van haar gîte was een lust voor het oog!
De pot schafte: koud: een volledig buffet met varkenstongetjes in tartaarsaus en gebakken aardappeltjes ? veel gekookte eitjes! Een proefje zelfgemaakte kaas van de gastvrouw werd ons eveneens aangeboden.
Dag 3 woensdag 7 juli 2004:
Tot mijn verbazing: iedereen weer oh zo vroeg wakker ? wat zijn ze onvermoeibaar de menners of zij nu jong of iets minder jong waren, actief zijn ze in ieder geval !
Naar mijn persoonlijke mening vond ik deze rit de mooiste qua natuur ? wat hebben wij nog mooie plekjes in ons klein Belgenland.
Een rit via de buurt van Maredsous met een kleine stop in de Le Grand Hôtel de la Molinière (waar wij in perfect Nederlands werden te woord gestaan) over de controlepost in Gerpinnes naar onze 3e gîte-boerderij in Nalinnes.
Voor velen was dit de zwaarste rit ? mens en dier waren dan ook al drie dagen op stap ? ik vond de controlepost nogal op een gevaarlijke plaats : een drukke weg waar weinig autobestuurders rekening wilden houden met onze spannen!
De rit zat er op na 46 km en mens en dier wisten al vrij goed wat zij in de benen hadden ? daar bovenop begon het rond 14 uur te regenen ? het hield niet meer op, maar de boerderij was zo groot dat zowel de koetsen als de tenten een schuur als onderdak kregen ? boer en boerin waren joviale Walen ? veel bezoek uit Vlaanderen voor de deelnemers, ja we waren halfweg hé!
We aten koude groenten met warme braadworst en gebakken pellepatatten en ?? er was aperitief van het huis Vredestocht te verkrijgen ? niet slecht na een natte aankomst.
Dag 4 donderdag 8 juli 2004:
En nog altijd even vroeg wakker!
Van Nalinnes naar Masnuy St.Jean via Mont St.Geneviève met een totale afstand van 57 km ? veel km maar niet meer zo heuvelachtig ? wij zakten af naar Vlaanderen, een heel ander uitzicht de ´Borinage´ streek ? het weer was redelijk bewolkt/zon ? kleine dorpjes met kerken in overvloed, maar geen ´tavernes´.
Onze verblijfplaats: Manège Les Bruyères, een plaats om nooit te vergeten!
Lekker gegeten barbecue en frieten! (in de regen) maar ?.. verrassing: hier was streekbier te verkrijgen en wel 4 verschillende soorten! Wij hadden ook nog een jarige onder de aanwezigen dus er was ook taart met koffie als toetje!
Dag 5 vrijdag 9 juli 2004:
Wat dacht je? De vroege vogels waren onvermurwbaar!
De tijd vloog voorbij en iedereen begon zowaar spijt te krijgen dat het zaterdag afgelopen zou zijn ? ondertussen kende iedereen ? iedereen, zodat er nogal wat men- en andere verhalen en of avonturen uitgewisseld werden.
Voorlaatste rit en de langste: 58 km voor de boeg met veel regen en weer geen
´tavernes´ maar zeer veel kerken!
Tot genoegen van onze woordvoerder ´den baron´: iedereen heeft Pottes bereikt
via de controlepost in Huissignies!
De gîte - manege bood ons de beste accommodatie van de week maar niet het beste weer : regen maar vele paarden konden de nacht op stal doorbrengen en de tenten konden opnieuw in een hangar worden opgesteld ? het laatste avondmaal kon plaatsvinden in de piste van de manege dus niet getreurd ? nakaarten, kon achteraf in de bar van de manege ? daar was het lekker warm - zeer veel bezoek op deze laatste avond ? ja West-vlaanderen kwam dichterbij hé.
Het avondmaal was nogal laat (21.00 uur) maar gastronomisch, met oa. côte à l´os en pellepatat met kruidenboter ? aangepaste groenten en dessert : warme banaan of warme camembert ? jammer dat de rode wijn op was!
Dag 6 zaterdag 10 juli 2004:
Van Pottes naar het Nonnebos in Zonnebeke waar wij paraat moesten zijn tegen 16.00 uur om in stoet naar Ieper te mennen ? het weer was bewolkt en de tocht 43 km lang.
Voor de laatste maal vroeg uit de veren, voor de laatste maal ontbijt en voor de laatste maal lunchtpakket klaarmaken en ook voor de laatste maal inpakken en wegwezen! Tijdens de eerste helft nogal een drukke bedoening bij onze doortochten door dorp en stad, ja het was zaterdagvoormiddag en iedereen moet dan zo nodig winkelen, wij kwamen terug in de bewoonde wereld. Het tweede deel naar Zonnebeke toe verliep over zalige rustigere wegjes met prachtige vergezichten.
Dan de apotheose: in stoet met politiebegeleiding naar de markt in Ieper voor ontvangst en afscheid: een ontroerend moment ? indrukwekkend alle 29 aanspanningen + de groep ruiters samen begroet door een niet te schatten menigte ? wat werd daar niet gefilmd en gefotografeerd ? met een receptie,
lekkere hapjes en een drankje ? de groepsfoto ? de overhandiging in het stadhuis van de prachtige trofee gemaakt door kunstenaar Marc Maes en een medaille voor grooms/passagiers ? het afscheid onder elkaar en het weerzien van vrienden en familie, werd deze fantastische week afgesloten.
Conclusie:
Wat criticasters aanzagen als een niet te volbrengen uitdaging is toch gelukt, tot jolijt van de organisatoren, deelnemers, begeleiders en sympathisanten.
Zelfs TV1 vond het belangrijk om er een reportage aan te wijden voor haar programma DUIZEND ZONNEN EN GARNALEN (en dit van de laatste rit Pottes-Ieper), te bekijken in de maand augustus ? juiste dag wordt nog verteld ? wij zijn ook op antenne geweest op radio 2 ? deze tocht is dus zeker niet onopgemerkt voorbijgegaan.
Iedereen was het erover eens; een prachtige week ? veel nieuwe contacten gelegd ? weer wat meer levenswijsheid opgedaan zowel in de positieve als in de negatieve zin maar zoals Laurent het zo goed kon verkondigen dat uit alle gemaakte fouten wordt geleerd ? een waarheid als een koe!
Persoonlijk:
Ik wil langs deze weg menclub OOSTHOEKMENNERS van harte bedanken voor dit initiatief en hun inzet ? ik weet als geen ander wat organiseren is en hoe moeilijk het is zo een grote ´bende´ in goede banen te houden ? een bijzonder woord van dank natuurlijk aan moderator Laurent en aan Hendrik voor de perfect uitgestippelde wegen ? andere namen ga ik niet vernoemen; ik zou er kunnen vergeten of niet kennen en dit zou ik te erg vinden.
Ik weet het, zij kunnen dergelijk evenement aan en zij zullen niet nalaten in de toekomst een andere tocht organiseren ? wie weet waar voeren zij ons dan naartoe.
Nogmaals, bedankt en wees gerust niemand zal deze tocht vergeten!
GABY DE SCHUYTER
