‘Enkel Peter Wylde kon dit voorspellen’
Hij wint de grote prijzen van Calgary, Aken en Genève, pakt daardoor als allereerste paard in de geschiedenis de Rolex Grand Slam, een bonus van één miljoen euro. Scott Brash: 'Het duurt wellicht nog tientallen jaren vooraleer iemand dit zal overdoen met één paard. Hello Sanctos verdient alle lof, want hij won de drie zwaarste grote prijzen ter wereld, op drie totaal verschillende wedstrijden. Hij werd ook al Olympisch teamkampioen en er was EK-teamgoud. Hij won al twee keer de Global Champions Tourfinale en dankzij winst in Miami staat ruiter Scott Brash ook nu weer aan de leiding. Wie zal het tegenspreken? Hello Sanctos is momenteel het beste springpaard ter wereld. Hij werd dertien jaar geleden als Sanctos vh Gravenhof (Quasimodo vd Molendreef x Nabab de Rêve) geboren bij de gepensioneerde fokker Willy Taets in het Oost-Vlaamse Kaprijke en toerde tot vijf jaar geleden rond in België en Nederland. Niemand die voor zijn acht jaar kon voorspellen dat Sanctos 1.60m zou gaan springen en winnen, behalve Peter Wylde.
Auteur: Björn Van Bunder
Willy Taets: ’Niemand durft zich nog uitspreken over een jong paard’
Fokker Willy Taets, inmiddels 77, beseft al langer dat niet alle goud blinkt. ‘Makkelijk is het niet in de paarden. Vroeger kon ik de jonge paarden beter verkopen. Vandaag durft niemand zich nog uitspreken over een jong paard. Ik fokte tot tien veulens per jaar en verkocht ze voor ze onder het zadel kwamen. In die tijd ging dat. Zo ging het ook met Sanctos. Van hem heb ik nooit geweten dat hij zo goed was. We hebben hem zelfs nooit zien vrij springen vooraleer hij verkocht is. Vandaag krijg je de jonge paarden aan de straatstenen niet kwijt als ze onbeleerd zijn. Als je je mond nog maar open doet, vinden ze het al te duur. Tegenwoordig moet een paard perfect onder het zadel lopen om te kunnen verkopen. Dat ligt niet meer in onze macht. Bovendien kost het een pak geld om een ruiter in te schakelen en de wedstrijdkosten te betalen. Als je dan je rekening maakt, moet je al duur verkocht hebben om er iets aan over te houden. Om die redenen ben ik zeven jaar geleden ingegaan op het verzoek om mijn merrie, de moeder van Sanctos, te verhuren. De andere stammen zijn door geleidelijke selectie verdwenen. Zelf fok ik trouwens niet meer. Ik word oud en een paar jaar geleden ben ik mijn vrouw verloren. Mijn kinderen hebben de paarden overgenomen en mijn kleinzoon rijdt.’
Dany Van Lombergen: ‘Show verkocht hij bijna nooit’
Van bij de fokker ging Sanctos naar Dany Van Lombergen, die hem kocht op basis van zijn aanleg bij het vrij springen. Volgens de fokker sprong hij die dag pas voor het eerst in zijn leven. ‘Hij sprong goed, maar nu niet dat ik er meteen een toekomstige nummer één in zag. Wat me in hem aansprak, was zijn bloedvoering. Vader Quasimodo was de volle broer van Action Breaker, die toen in de kijker liep bij de jonge paarden. Ook het feit dat hij nooit een fout maakte, stond me aan in vrijheid. Da’s typisch voor concourspaarden. Pas op, je moest goed kijken om te zien dat hij wel voorzichtig was, want hij sprong niet altijd hoog boven het hout. Ik ging er bijvoorbeeld mee naar de kwalificatie voor het vrij springen in Mechelen en haalde de finale niet. Ik verkocht hem twee jaar later, maar ik geef toe, ook dan had ik nog niet de indruk dat dit een paard was dat Aken kon winnen. Het was wel een super voorzichtig paard, maar hij toonde weinig afdruk. Hij was nogal sluipend. Ik dacht dat zijn hart niet zo groot was. Ik zag wel dat het een beter paard was, meer niet. Show verkocht hij eigenlijk nooit. Alhoewel. Op het nationaal LRV-tornooi voor jonge paarden sprong hij wel uit de kunst. Toen was er wel vijf man in dat paard geïnteresseerd. Uiteindelijk draait het dan om het geld en daarom is Sanctos verkocht aan Jean-Luc De Maeyer, die op voorhand al interesse had getoond en die ook op dat tornooi aanwezig was. Uiteindelijk ben ik met Sanctos goed geweest.’ Het motiveerde Dany Van Lombergen om Sanctos’ moeder te huren en er een Stakkato uit te fokken. Veel geluk heeft de merrie hem niet meer bezorgd in de fokkerij. Later heeft Jean-Luc De Maeyer de merrie overgenomen via een huurovereenkomst met fokker Willy Taets.
Jo De Witte: ‘Voor Sanctos was er in de Cyclus weinig interesse’
Jean-Luc De Maeyer kocht Sanctos, maar liet hem als vierjarige nog een seizoen rijden door Kim Van Laenen, de partner van Dany Van Lombergen die met de ruin de eerste sprongen maakte. Als vijfjarige kwam Sanctos onder de hoede van Jo De Witte, die toen de jonge paarden van De Maeyer uitbracht. Jo De Witte: ‘Ik weet nog dat Jean-Luc in die periode gek was van Quasimodo vd Molendreef. Met Bellano vd Bosbeek, ook een zoon van Quasimodo, had ik de Cyclus gewonnen en brons behaald in Gesves. Jean-Luc zocht specifiek naar andere Quasimodo’s en toen hij Sanctos zag lopen, heeft hij niet lang getwijfeld. Toen ik hem als vijfjarige op wedstrijd ben beginnen rijden, liep hij de ene nulrit na de andere in de Cyclus. Hij was dat jaar één van de eindwinnaars van het circuit. In Gesves viel één balk nadat onze voorbereiding werd onderbroken door een hoefzweer. Ik herinner me vooral dat de schoft bij dat paard zo goed omhoog kwam boven de hindernis en dat hij een gouden mentaliteit had. Maar, ook ik geef toe dat ik nooit had gedacht dat dit paard zo goed was. Ik denk dat buiten Peter Wylde niemand dat heeft voorspeld. Er was dan ook nooit veel vraag naar dat paard. Ik reed toen nog een andere vijfjarige voor Jean-Luc en ik herinner me nog goed dat er meer interesse was voor dat ander paard. Daar kwamen ze na elke Cyclusproef achteraan, omdat die spectaculairder sprong. De ene torende boven de hindernissen uit. De andere, Sanctos, sprong er zuiniger over, maar hij sprong wel over elke hindernis. Te koop heeft hij met zijn vermogen echter nooit gelopen.’
Peter Wylde was de enige die echt overtuigd was van de kwaliteiten van Sanctos. Jo De Witte: ‘Toen Sanctos als achtjarige bij Peter Wylde stond, zag ik hem een keer terug op concours in Vimeiro, Portugal. Ik was mee met Wilm Vermeir en team T&L en hun paarden stond vlak naast die van Peter Wylde. Ik ben ermee aan de praat geraakt, heb hem dat weekend goed in de gaten gehouden en het viel me op dat hij van Sanctos een ander paard had gemaakt. Als jong paard wisselde hij moeilijk van galop. Met Peter Wylde lukte dat plots wel. Hij deed er alles aan, schoolde hem twee maal daags, masseerde hem en hij zag dat paard echt graag. Hij zei toen al dat het één van de beste paarden was die hij ooit had gereden. Hij vergeleek hem zelfs met Fein Cera, en hij kreeg gelijk.’
Jean-Luc De Maeyer: ‘Sanctos sprong niet in het oog’
Dat Sanctos als jongeling een anoniem paard was, bevestigt ook Jean-Luc De Maeyer, de ontdekker: ‘Ik zag hem voor het eerst als tweejarige op de kwalificatie voor het vrij springen van Mechelen in Moerzeke. Hij had me daar niet bekoord, maar was me wel bij gebleven. Toen ik hem twee jaar later in Moerzeke terugzag op parcours, had ik er wel een goed gevoel bij. Eigenaar Dany Van Lombergen zei dat het een goed paard was, meer niet. Ik ging het paard met Jo De Witte proberen, maar wou er toch een paar dagen over nadenken. De zondag daarop zag ik hem terug op het nationaal LRV-tornooi voor jonge paarden. Daar sprong hij zo goed dat er meteen vijf handelaars rond Dany stonden. Ze discussieerden wat. Ik belde Dany vanop een afstand en zei dat ik hem kocht. Zaak gesloten. Joris Meulemans wou me nog 5.000 euro extra geven als hij hem kon overkopen, maar daarmee was ik niet akkoord. Ik wou het paard.’
Nadat Sanctos als vijfjarige de Cyclus ex-aequo winnend afsloot, is hij doorgeschoven naar Koen Vereecke om als zesjarige zijn internationaal debuut te maken. De Maeyer: ‘Koen heeft hem één keer internationaal meegenomen naar Bourg en Bresse en won meteen twee proeven voor jonge paarden. Mijn gevoel vertelde me dat dit een zeer goed paard was, maar voor 1.60m? Neen, dat had ik nooit gedacht. Ik weet wel dat ik voor een zesjarige toen heel veel geld vroeg. De handelaars lachten dat weg. Nu weet ik beter,’ aldus Jean-Luc De Maeyer van Stoeterij De Bosbeek.
De Maeyer ging zijn paard dan maar zelf presenteren bij Emile Hendrix, maar ook daar kwam het niet tot een verkoop. ‘Ze sprongen de hoogte van de staanders. Dat paard wandelde erover, maar kopen deden ze niet. Eric Van der Vleuten was toen ook toevallig in de piste. Ik kende hem nog, omdat hij mijn fokproduct Sissi vh Gravenhof had gereden. Ik vroeg of dat paard niets voor hem was, maar ook hij knikte van neen. Ik begreep er niets van.
Van daaruit voerde ik Sanctos door naar Willem Greve. Ook daaraan was een verhaal verbonden. Jan Greve baatte toen Quasimodo vd Molendreef uit en hij zou het goede publiciteit vinden als zijn zoon een talentvolle zoon onder het zadel had. Ik ging in op zijn voorstel, maar langer dan een tweetal maanden heeft hij er niet gestaan. Ik vond ruiter en paard niet perfect samen passen, hoewel ze bijna altijd foutloos sprongen. Tot een verkoop kwam het ook niet. Willem had hem misschien wel willen kopen, maar niet voor de prijs die ik in gedachten had. Vervolgens heb ik hem naar de familie Kumps gebracht. Een groot aandeel in de evolutie richting internationaal niveau heeft het paard dan ook te danken aan Jos Kumps, die dressuurmatig veel werk heeft verzet. Niet veel later probeerde Evelyn Blaton Sanctos voor Andreas Knippling. Op dat moment schrok ik voor het eerst echt van mijn eigen paard. Ze sprongen opnieuw bovenin de staanders, maar ook hier kwam het niet tot een verkoop. Tenslotte werd ik opgebeld door Peter Wylde. Zijn ex-groom die bij Kumps werkte, had hem ingelicht over het paard en maanden later had Peter Wylde de tijd gevonden om me te contacteren. Hij kwam het paard uittesten voor een klant, maar opnieuw werd hij te moeilijk bevonden. Peter bleef wel geïnteresseerd en kwam het paard nog een tweede keer zelf rijden. Hij gaf me goede condities om het paard te rijden. Ik ging erop in en dat bleek de beste keuze. Hij is de man die het paard in balans heeft gebracht. Na enkele maanden vond hij een sponsor die Sanctos aankocht en nog een beetje later won hij op achtjarige leeftijd zijn eerste GP in Duitsland.’
Jean-Luc De Maeyer huurde nadien nog de moeder van Sanctos en fokte er een hengst van Toulon uit. Hij stelde hem eigenhandig voor op de sBs-keuring, maar kreeg geen goedkeuring van de jury. ‘De voorbereiding bleek onvoldoende. Dat besef ik zelf.’ Verder staat hij uit dezelfde moeder nog met een tweejarige hengst van Numero Uno. Met Quasimodo vd Molendreef lukte het niet meer.
Koen Vereecke: ‘Dat het een nummer 1 wordt, staat op geen enkel paard geschreven’
Koen Vereecke reed Sanctos als zesjarige: ’Mijn gevoel is altijd goed geweest op dat paard. Ik was er van in het begin zot van. Ik had hem alleen liever wat langer gereden. Ik zeg niet dat hij bij mij op dezelfde manier was geëvolueerd, maar ik geloofde erin. Veel ruiters dachten er nochtans anders over. Dat hij echt alles kon springen, zou je misschien niet gezegd hebben, maar het was wel een paard dat alles wou doen voor je. Hij was altijd gemotiveerd. Hij trok soms zelfs iets te veel naar de hindernis, waardoor hij in het begin nog soms in moeilijkheden kwam. Dat probleem was echter snel opgelost. Hij deed alles wat hij moest doen. Daarom heb ik hem nooit echt uitgeprobeerd. Dat het de nummer één ter wereld kan worden, staat op geen enkel paard geschreven. Sanctos was voor zijn leeftijd toen zeker een beter paard, maar extreem kon je hem ook niet noemen.’
Willem Greve: ‘Ik had absoluut wel in de gaten dat hij dikke proeven kon springen’
‘Ik heb dat paard twee maand op stal gehad toen hij zeven was. Heel fijn paard dat makkelijk over hoge hindernissen kon. Ik kreeg hem onder het zadel nadat Emile Hendrix hem niet kocht. Het paard was ietwat moeilijk te rijden. Changeren was niet makkelijk en hij was best heet en sterk. Mogelijkheden had dat paard wel. Daarom ben ik met Mr. De Maeyer in onderhandeling getreden, maar we zijn er nooit uit gekomen. Zodoende heeft hij het paard terug opgehaald. Achteraf is het makkelijk om te zeggen dat ik het beste paard ter wereld heb laten gaan, maar niemand kan in een glazen bol kijken. Eigenlijk sprong hij toen op dezelfde manier over 1.35m als nu over 1.60m. Ik had absoluut wel in de gaten dat hij dikke proeven kon springen, maar we zijn gewoon niet tot een akkoord gekomen. Ik heb geprobeerd, dus hoef niet rouwig te zijn dat ik hem niet heb kunnen kopen. Het paard is op de juiste plek terechtgekomen, dus het verhaal heeft een goede afloop gekend. Scott Brash is de gepaste ruiter voor Sanctos. De Maeyer mailde me achteraf nog met de boodschap dat ik de nummer één had laten staan, maar als we toen wel tot een akkoord waren gekomen, was Sanctos al lang naar Amerika verkocht en was hij nu niet de nummer één op de wereldranglijst. Was het paard toen makkelijker te rijden, had ik er wellicht meer voor willen geven. Alles bij elkaar was hij toen gewoon te duur voor mij en de helft kopen was ook geen optie.’
Brash tiende ruiter Sanctos
Nadat Jean-Luc De Maeyer Sanctos had laten rijden door Kim Van Laenen, Jo de Witte, Koen Vereecke, de familie Kumps en Willem Greve ging hij naar Peter Wylde, die hem uiteindelijk kocht. Enkele maanden later kocht Alexander Onyshchenko hem over, al bleek dat een bevlieging. Katharina Offel en Björn Nagel kregen maar kortstondig de tijd om het met de ruin te proberen. Heel wat verschuivingen in het Oekraïense team leidden tot de verkoop van de ruin. Sanctos kwam kort voor Nieuwjaar te koop. De sponsors van Scott Brash, Lord Harris en Lord Kirkham, tekenden daarop in nog net voor de Olympische deadline. Lord Harris is de bezitter van het Carpetright imperium. De verkoopsom die betaald is, bedraagt naar verluidt twee miljoen euro. Aan The Telegraph liet de adellijke man weten dat het wel geteld dertig seconden heeft geduurd vooraleer Scott Brash het paard goedkeurde. Hij bleef nog drie kwartier met het paard rijden, omdat hij er maar niet genoeg van kreeg. Driekwart jaar later hielp Sanctos de Britten in eigen land aan Olympisch teamgoud. De droom van de adellijke eigenaren ging in vervulling en ook de investering loonde, want Hello Sanctos is intussen het best verdienende springpaard uit de geschiedenis. Verleden zondag werd een historische dag, want een zege in de Grand Slam Rolex Grand Prix van Calgary leverde niet alleen een half miljoen dollar op, maar ook een bonus van een miljoen euro voor het achtereenvolgens winnen van de Grote Prijzen van Genève, Aken en Calgary. Nooit werd in de jumping zo veel prijzengeld uitbetaald op één dag als vorige zondag in Calgary.
KADERS
Moederlijn van Sanctos
De grootmoeder van Sanctos was de merrie Balin (Fier de Lui x L’Ormel van Klaveren Haas), waarmee fokker Willy Taets destijds in de LRV actief was. ‘We lieten haar dekken van Nabab de Rêve, wat ons de moeder van Sanctos op zou leveren. We schreven het veulen in bij sBs, al gaan we soms ook naar BWP. Voor de hengstkeuzes lieten we ons altijd adviseren door Joris De Brabander. We hebben van in het begin veel met Nabab de Rêve gedekt en dat heeft ons veel goede paarden bezorgd. Tikila (Nabab de Rêve) van Mark Jespers en Nabab Forever (Nabab de Rêve) van de Brit Chris Ellis hebben met Balin dezelfde grootmoeder als Sanctos vh Gravenhof.’ De moeders van beide paarden zijn eveneens gefokt bij Willy en Mariette Taets.
Palmares van Sanctos
1e - CSI5* Calgary - GP - 2015
1e - CSI5* Aken - GP - 2015
4e - GCT Madrid - GP - 2015
1e - GCT Miami - GP - 2015
3e - CSI5* ’s Hertogenbosch - GP - 2015
2e - CSI5* Doha - 1.55m - 2015
3e - CSI5* Bazel - GP - 2015
1e - CSI5* Geneve - GP - 2014
1e - CSI 5* Geneve - Top Ten Final - 2014
1e - GCT - Eindstand - 2014
4e - GCT Al Shaqab - GP - 2014
1e - GCT Londen - GP - 2014
2e - CSIO Dublin - NC - 2014
1e - GCT Estoril - GP - 2014
1e - GCT Estoril - 1.55m - 2014
1e - GCT Cannes - GP - 2014
3e - GCT Hamburg - GP- 2014
1e - CSI5* Wellington - Final - 2014
3e - CSI5* Bazel - 1.55m - 2014
2e - CSI5* Geneve - GP - 2013
1e - GCT Al Shaqab - GP - 2013
1e - GCT - Eindstand - 2013
1e - CSI-W Oslo - GP - 2013
1e - CSI-W Oslo - WB - 2013
1e - EK Herning - team - 2013
3e - EK Herning - individueel - 2013
1e - CSIO Dublin - NC - 2013
3e - GCT Chantilly - GP - 2013
2e - GCT Estoril - GP - 2013
5e - GCT Londen - GP - 2013
2e - GCT Madrid - 1.55m - 2013
2e - CSI5* Doha - 1.50m - 2013
2e - CSI5* Bazel - 1.55m - 2013
4e - CSI-W Londen - 1.55m - 2012
4e - CSI-W Helsinki - WB - 2012
5e - CSI-W Oslo - WB - 2012
1e - OS Londen - team - 2012
5e - OS Londen - individueel - 2012
5e - CSI3* Aalst - GP - 2012
1e - CSI-W Wellington - 1.50m - 2012
1e - CSI-W Wellington - WB - 2012
4e - CSIO Barcelona - GP - 2011 (K. Offel)
5e - CSIO Aken - 1.50m - 2011 (K. Offel)
1e - CSI4* Geesteren - 1.55m - 2011 (K. Offel)
5e - CSI3* München - 1.50m - 2011 (K. Offel)
5e - CSI3* Pforzheim - GP - 2011 (K. Offel)
4e - CSIO Linz - 1.55m - 2011 (K. Offel)
1e - CSI2* Oldenburg - GP - 2010 (P. Wylde)
4e - CSI3* Odense - 1.50m - 2010 (P. Wylde)
4e - CSI3* Odense - 1.50m - 2010 (P. Wylde)
2e - CSI2* Roggel - GP - 2010 (P. Wylde)
4e - CSI3* Vimeiro - GP - 2010 (P. Wylde)
3e - CSI4* La Coruna - 1.50m - 2010 (P. Wylde)
