Protestbrief van Stephan Conter aan FEI
'De FEI is in mijn beleving een dictatoriale, antidemocratische en vrijheidsdodende federatie, die schadelijk is voor de ruitergemeenschap en de ontwikkeling van onze sport.
Tot mijn ontsteltenis kenmerkt deze organisatie zich door totaal onbegrip. Een reactie op de huidige gang van zaken kan niet uitblijven. We moeten ons mobiliseren en daarom roep ik op tot protest. Beste ruitervrienden, trainers, organisatoren en sponsors, Dit is niet de eerste keer dat ik mij uitlaat over de FEI. Eerder deed ik dit in een-op-een gesprekken of deelde ik mijn mening op informele en formele wijze met een breder publiek. Met dit schrijven wil ik mijn ontsteltenis en mijn onbegrip kenbaar maken en de noodzaak benadrukken om in opstand te komen tegen de beslissingen en opgelegde regels door de Fédération Equestre Internationale. Of liever gezegd de beslissingen van haar voorzitter - die ons beperkingen oplegt met ‘entry rules’ voor 2*- en 3*-wedstrijden. Dit doe ik om het een en ander in beweging te brengen en om de besluiten te blokkeren. Besluiten waarvan ik meen dat deze volledig onbegrijpelijk, zinloos, antidemocratisch en nog erger, zeer schadelijk zijn voor onze sport. Regels die haaks staan op de welvaart en ontwikkeling van de sport, Hierdoor komt de vrijheid van het functioneren van alle betrokkenen, ruiters, organisatoren, trainers en sponsors in het gedrang.
Het staat nog vers in ons geheugen, in 2017 slaagde de FEI erin - via een zogenaamde democratische ‘stemming’- ons voorschriften op te leggen. Een resultaat dat bereikt werd door landen als Botswana, Zimbabwe, Honolulu en de Fiji eilanden, evenveel stemrecht te geven als veruit meer ontwikkelde en sterker vertegenwoordigde ‘paardenlanden’ zoals Duitsland, België, Frankrijk en Nederland. De president van de FEI wist zich door middel van dit stemrecht te vergewissen van een meerderheid van de stemmen om zijn persoonlijke beslissingen in deze algemene vergadering in Lausanne erdoor te drukken. Dit was het begin van een tweesporig beleid dat wedstrijdorganisaties beperkingen oplegt, dat gezonde concurrentie tegengaat en bepaalde organisaties begunstigt ten koste van anderen.
Ik heb me uitgebreid over deze kwestie en over deze schandalige aanpak uitgelaten, evenals over de gevolgen hiervan. Een volledig zinloze aanpak die wordt gevoed door een onbegrijpelijke en ziekelijke overheersingsdrang. Parallel worden er namelijk nieuwe voorschriften gecreëerd. Voorschriften waardoor er voor sommige organisatoren een uitzondering kan gemaakt worden, terwijl andere organisatoren datzelfde voorrecht niet hebben. Ik zal niet verder in detail treden over dit voorval dat in ieders geheugen gegrift staat. Deze besluiten (nieuwe organisatieregels voor de 5*-wedstrijden en een parallel systeem voor de Global Champions Tour) hebben al veel pennen in beweging gebracht. Er dient opgemerkt te worden dat over het onderwerp 5*-wedstrijden na talloze discussies en tegenstand van onze kant een akkoord is bereikt betreffende een ‘60/20/20’ regeling.
Dit genoemd hebbende lanceerde de FEI, die zich wederom verbergt achter de heilige algemene vergadering van 2017, zonder overleg met ervaren en belangrijke partijen, noch de achterban, begin dit jaar wederom nieuwe regels voor de 2*- en 3*-wedstrijden. Gefundeerd op de stemmen van heel kleine federaties die gezamenlijk slechts een honderdtal ruiters vertegenwoordigen. Deze stemmen wegen even zwaar als de stem van een federatie die honderdduizenden atleten vertegenwoordigt. Vanuit het voorzitterschap van de FEI zal er vanuit gegaan zijn dat iedereen ingedut was en dat alles op die manier rustig zijn gang zou kunnen gaan (ik moet toegeven, een geweldige politieke strategie om het vergaan van tijd te gebruiken om iets heimelijk te laten passeren).
Dit nieuwe systeem is simpelweg niet acceptabel. Ik begrijp absoluut niet wat de basis, de logica en de motivering hiervan is. Ik zie enkel dat dit nieuwe systeem nadelig is voor alle partijen in onze sport, voor u, beste ruitervrienden, trainers, sponsors en organisatoren. Ik zie dat de enige motivering achter dit alles de ongezonde wens is om overal controle op uit te oefenen.
Deze voorschriften zullen enorm veel impact hebben op onze flexibiliteit, onze ondernemersvrijheid, onze welvaart en de ontwikkeling van de springsport, met als gevolg een progressieve desinteresse voor onze sport.
Voor de organisatoren en sponsors....
De organisatoren kunnen wedstrijden organiseren dankzij sponsors en hun financiële steun. Deze sponsors willen daar uiteraard iets voor terugzien, ze willen beloond worden, met name via startplaatsen die de organisator hen verleent. Daarnaast gebruiken de organisatoren de wedstrijden tevens in het kader van een globaal ondernemingsplan waarin de vrijheid om klanten uit te nodigen ook heel belangrijk is, naast de promotionele aspecten en de steun voor onze sport. Het nieuwe systeem vernietigt deze mogelijkheid volledig. Op welke manier is het voor organisatoren en sponsoren nog interessant om een wedstrijd te organiseren of te sponsoren?
Voor de ruiters...
Ruiters kunnen niet meer kiezen aan welke wedstrijden zij wensen deel te nemen. Semiprofessionele ruiters kunnen zich niet meer ‘trakteren’ door zich in te kopen bij een grote, extra mooie wedstrijd of een luxueuzer event zoals een Tour in Spanje, een meerweeks concours in Dinard of zelfs de CSIreeks in Knokke. Door de ‘beslissingsmatrix’ van de FEI is keuze dusdanig beperkt dat er nog maar weinig meer te kiezen valt. Inderdaad, iedereen moet het budget kunnen bepalen dat men wenst uit te geven. Net zoals men dit bijvoorbeeld kan beslissen bij het boeken van een vakantie of bij het kiezen van een restaurant of een hotel. Sommigen zullen om respectabele redenen kiezen voor een meer betaalbare vakantie en anderen voor een luxueuzer verlof, met 5*-hotels en -restaurants. Dit is onderdeel van de individuele vrijheden, van de individuele keuze om geld uit te geven zoals en hoe men wil. Het is onbegrijpelijk dat deze individuele vrijheid in de privésfeer (zoals vakantie) niet kan worden toegepast in onze sport, gezien het feit dat het aanbod groot en gevarieerd is. Er zijn namelijk tussen de vijf en tien 2*- en 3*- wedstrijden per week, bestemd voor een groot publiek (amateurs, semiprofessionals en professionals). Er is dus geen enkele reden om beperkingen te creëren gebaseerd op dictatoriale voorschriften, die ingaan tegen de individuele keuzevrijheden. Of het voorbeeld van een ruiter die geselecteerd is voor een 5*-event waar tegelijk een 2*- en 3*- wedstrijd plaatsvindt. Deze ruiter kan zijn klanten niet meer op één plek en tijdens één weekend ontvangen om de zaken met hen te onderhouden en te laten floreren. Ook kan hij zijn partner niet meer meebrengen en hem of haar laten deelnemen aan de 2*- of 3*-competitie.
Voor de trainers....
Wanneer een trainer niet de keuze heeft om zijn clienteel in te schrijven bij eenzelfde evenement, maar zijn klanten door de nieuwe entry rules in eenzelfde weekend noodgedwongen aan de start moeten verschijnen in Budapest, Praag, Bourg en Bresse en Luik, hoe kan een trainer zijn service dan blijven verlenen? De totale beperking van keuzevrijheid betekent dat de FEI het trainers onmogelijk maakt om te functioneren. Samengevat biedt het bovenstaande schrijven slechts enkele voorbeelden van de desastreuze gevolgen die de nieuwe regels van de FEI bewerkstelligen. Ik hoop dat ik u bewust heb kunnen maken dat het onze plicht is om voor onszelf op te komen, dat we ons voor onze sport en diens welvaart moeten verenigen en ons verzetten tegen de nieuwe regels! Ik vraag u om samen met mij een duidelijk signaal te sturen dat er onvrede bestaat en dat we het behoud van onze sport voorop willen stellen. Daarom vraag ik u de bijgevoegde petitie te ondertekenen. Deze petitie zullen we aan de FEI overhandigen, om dit onbegrijpelijke, onzinnig en schadelijk systeem te veranderen.
Stephan Conter CEO Stephex Group
