

Het jaar van… Joris en Marcel Van Dijck ‘We begrepen de sportieve ambitie van Gilles, voor ons was het niet nodig dat Ermitage naar Parijs ging’
‘Ik heb meerdere Olympische paarden op stal gehad, zoals Olympisch kampioen Jus de Pomme, Quintus en Trésor d’Opaline. Die paarden zijn bij ons geweest, Ermitage is nog van ons en dat maakt het heel speciaal. Ik ben 90 moeten worden om dat mee te maken. En zo’n paard maak je maar één keer mee in je leven. Als je geluk hebt’, zegt Marcel Van Dijck. Hoe kijkt hij naar het voorbije jaar, onder andere het natste jaar? ‘Ik heb nog met de hand gehooid zoals in de jaren ’60 omdat de tractors niet op de weide konden.’ Dan was er nog de herdenking van de landing in Normandië, 80 jaar geleden: ‘Ik was 9 jaar, mijn broer en ik moesten drinken brengen naar het veld waar aardappelen gerooid werden. We fietsten langs het kanaal en op de terugweg werd op ons geschoten, ik hoor die suizende kogels nog altijd. We lieten ons vallen en op dat moment krijgt mijn broer een kogel in zijn klomp.’ De anekdotes volgen elkaar in snel tempo op en dan hebben we het nog niet gehad over de Olympische Spelen.
Wat herinneren jullie zich nog van Mechelen vorig jaar?
Marcel: ik volgde het op tv en zag heel veel stress bij Ermitage.
Joris: voor Mechelen al. Ermitage was Belgisch kampioen en werd paard van het jaar. Op de vooravond van het Olympisch jaar kreeg ...